مطالعه تغییرات بیان ژنp5cs (آنزیم ?-پرولین -5-کربوکسیلات سنتاز)و میزان کربوهیدرات در ریشه وبرگ گیاه تراریخت تنباکو (nicotiana tabacum l.cv. wisconsin) تحت تنش شوری در شرایط کشت در شیشه

تنش شوری یکی از مهمترین تنش های محیطی است که موجب کاهش رشد گیاهان و محصولات زراعی در سراسر جهان می شود. انتقال ژن های مربوط به برخی از اسمولیت ها مانند ژن های دخیل در بیوسنتز پرولین منجر به ایجاد ارقام مقاوم به شوری در برخی از گیاهان گردید. با توجه به این که ژن p5cs کد کننده آنزیم کلیدی در مسیر پرولین است و از طرفی این آمینواسید باعث افزایش مقاومت گیاه به شوری می شود، انتظار می رود گیاهان حاوی این ژن مقاوم به شوری باشند. هدف از تحقیق بررسی چگونگی پاسخ گیاه تراریخت و غیر تراریخت n.tabacumبه تنش شوری در شرایط کشت در شیشه می باشد. برای نیل به این هدف ابتدا گیاهان تراریخت حاوی ژن p5cs (پرولین-5-کربوکسیلات-سنتتاز) و غیرتراریخت انتخاب گردیدند. جهت تایید حضور ژن p5cs در گیاهان تراریخت شده از تکنیک pcr با پرایمر اختصاصی ژن nptii:p5cs استفاده شد. سپس به منظور بررسی بیان ژن p5cs ازمایش rt-pcr با پرایمر nptii:p5cs و پرایمر p5cs native انجام شد نتایج حاصل از این ازمایش نشان داد که زیر بازه 4 ساعت پس از استرس شوری 150 میلی مولار nacl که در مطالعات قبلی بررسی نشده بود ژن p5cs قابلیت بیان شدن را دارا می باشد و همچنین بیان این ژن را در فاصله 1 و2 ساعت پس از استرس شوری را شاهد هستیم .در گیاه تراریخت بیان ژن p5csبیشتر از بیان این ژن در گیاه غیر تراریخت مشاهده شد.سپس گیاهان به محیط کشت ms محتوی (0، 100، 150، 200، 250) میلی مولار نمک منتقل گردیدند. پس از 28 روز از زمان تیمار اندازه گیری وزن تر، وزن خشک، کلروفیل کل، سدیم و پتاسیم، پرولین، قند محلول صورت گرفت. بر اساس نتایج حاصل از وزن خشک ، تر و کلروفیل کل می توان گفت که گونه های تراریخت تنباکو متحمل به شوری و گونه های غیرتراریخت حساس به شوری می باشند. همچنین مقدار سدیم در هر دو گیاه تراریخت و غیرتراریخت افزایش اما مقدار پتاسیم کاهش یافت. این نتیجه نشان می دهد که ورود سدیم از جذب پتاسیم جلوگیری نمود. مشاهده شد که در گیاهان تراریخت تحت غلظت 250 و 200 میلی مولار نمک مقدار پرولین تفاوت معنی داری نشان داد. این نتیجه می تواند مربوط به نقش پرولین در تنظیم اسمزی در غلظت های بالای نمک باشد. مقدار کربوهیدرات محلول در گیاهان تراریخت بیشتر از گیاهان غیرتراریخت بود. این مطالعه نشان می دهد که هیدرات کربن به عنوان تطبیق کننده اسمزی سبب افزایش پتانسیل آب بافت برگ در گیاهان تراریخت نسبت به گیاهان غیرتراریخت می شود